تاریخچه قلیان

هر زمان که می خواهیم توضیحی در مورد قلیان بدهیم، اولین چیزی که به ذهن می رسد: آن چیزی که کاترپیلار در «آلیس در سرزمین عجایب» از آن استفاده می کرد. جدای از شوخی، قلیان وسیله نسبتاً مهمی در فرهنگ استعمال دخانیات و ویپینگ است، بنابراین بیایید کمی عمیق‌تر به تاریخ، منشأ و فرهنگ قلیان بپردازیم.

اگرچه قلیان رایج ترین و پرکاربردترین نام برای این وسیله است، اما با نام های مختلف دیگری نیز در سراسر جهان شناخته می شود. برخی از آنها عبارتند از nargeela ، nargile ، nargile ، shisha ، sheesha ، okka kalyan ، ghelyoon ، ghalyan ، goza ، hubble-bubble و … . بیشتر این عبارات منشا سومالیایی، عربی، اتیوپیایی، هندی، ترکی یا فارسی دارند.

براساس اکثر شهادت ها، داستان ها و نوشته ها، قلیان در هند به ظهور رسیده است، در حالی که برخی افراد ادعا می کنند که در واقع در ایران اختراع شده است.

قلیان یعنی چی؟

واژه قلیان از کلمه حقه به معنای کوزه، کوزه و حفره، گود گرفته شده است. اگرچه همانطور که در بالا ذکر کردیم نام های زیادی دارد، ، مردم در ایالات متحده دوست دارند این نوع دستگاه سیگار کشیدن را به عنوان قلیان معرفی کنند. اگر چه قلیان فقط به پایه شیشه ای این وسیله اشاره دارد، اما این اصطلاح مورد توجه قرار گرفته است.

تاریخچه و فرهنگ قلیان

قلیان به شکل امروزی در حدود قرن پانزدهم در هند اختراع شد. همه چیز از زمانی شروع شد که تجارت تولید شیشه هند شروع به شکوفایی کرد زیرا شرکت هند شرقی بریتانیا صادرات شیشه به هند را آغاز کرد. فرهنگ و فلسفه این وسیله به زودی به ایران هم سرایت کرد و مردم شروع به استفاده از قلیان برای کشیدن عجمی(نوعی تنباکوی بی طعم اما قوی) کردند،.

در زمان امپراتوری عثمانی، قلیان بسیار رواج یافت. سلاطین عثمانی حتی اصرار داشتند که با قلیان های خود عکس های پرتره بگیرند. قیلان در آن دوره به نمادی تبدیل شده بود و افراد مهم دوست داشتند در جلسات دیپلماتیک و شام های سلطنتی از آن استفاده کنند.

بخش های مختلف قلیان و نحوه عملکرد آن

یک قلیان معمولی از چندین جزء تشکیل شده است که هر یک از آنها برای کار این وسیله به یک اندازه مهم هستند. بالاترین قسمت را کاسه یا سر قلیان می گویند. این جایی است که زغال سنگ و تنباکو در طول استفاده از قلیان آنجا قرار می گیرند. سپس سینی، ساقه، دریچه آزادسازی، واشر شلنگ، محل اتصال شلنگ ، شلنگ، واشر گلدان، گلدان (پایه آب) وجود دارد. 

برخی از قلیان ها دارای محافظی هستند که برای پوشاندن قسمت کاسه استفاده می شود و باعث می شود در صورت سوزاندن بیش از حد زغال، طعم قلیان شما را خراب نکند.

قلیان چگونه کار می کند؟

گلدان (یا پایه آب) با آب پر می شود و ساقه پایین در آن قرار می گیرد و سپس از صفحه فلزی سوراخ دار یا ورق فویل برای پوشاندن کاسه استفاده می شود. سپس تکه های داغ زغال سنگ را روی ورق فویل قرار می دهند تا توتون موجود در کاسه بتواند تا دمای مناسب گرم شود. هنگامی که کاربر شروع به مکیدن هوا از طریق شیلنگ می کند، به فرایند انتقال گرما سرعت بیشتری  داده می شود تا گرمای بیشتری روی تنباکو وارد شود.

با کشیدن هوا از طریق شیلنگ، دود از طریق ساقه پایین و به زیر آب فرستاده می شود. پس از آن، دود از سطح آب در پایه آب بالا می رود و به دهانه دریچه شلنگ که مستقیماً به درگاه شلنگ متصل می شود، وارد می شود. سپس دود از طریق شیلنگ به دهان کاربر می‌رسد.

ترفندهای کشیدن قلیان

زغال را به طور مساوی روی فویل پخش کنید تا تنباکو به طور مداوم بسوزد.

مقداری مرکبات (لیمو، پرتقال، انبه، گریپ فروت) را به آب اضافه کنید تا حس میوه ای  بیشتری داشته باشید.

تکه های یخ را به آب گلدان اضافه کنید تا دود سردتری داشته باشید.